Μία αναπαραγωγική περίοδος τελειώνει, μία εκθεσιακή περίοδος αρχίζει. Για όσους ασχολούνται με την εκτροφή πτηνών δεν υπάρχει εποχή αδράνειας και εφησυχασμού. Πολλές, καθημερινές και άμισθες οι φροντίδες των εκτροφέων για τα αγαπημένα μας ΄΄μωρά΄΄. Σε όλη τη διάρκεια της αναπαραγωγής προσφέραμε απλόχερα στα πουλάκια μας τις φροντίδες μας, τις καλύτερες δυνατόν συνθήκες διαμονής και διαβίωσης σε κλουβιά που μοιάζουν με ξενοδοχεία 5 αστέρων, τις καλύτερες τροφές με καθαρούς φρέσκους σπόρους, τα πανάκριβα διατροφικά συμπληρώματα που προσφέρουν οι διάσημες στο χώρο μας εξειδικευμένες εταιρείες πτηνοτροφών, και αφού ολοκληρώθηκε αυτό το ευαίσθητο και επίπονο στάδιο συνεχίσαμε να παρέχουμε τα αντίστοιχα εξειδικευμένα προϊόντα στο επόμενο στάδιο εξέλιξης των πουλιών μας που ονομάζεται πτερόρροια.
Όλο το καλοκαίρι παρακολουθήσαμε μέρα με τη μέρα τη μεταμόρφωση των νεαρών πουλιών μας, από την αλλαγή του πρώτου φτερού μέχρι την ολοκλήρωση της νέας τους χειμερινής ΄΄ένδυσης΄΄. Όσο διαρκούσε αυτή η μεταμόρφωση, κάθε νέο πούπουλο, κάθε πτυχή και κάθε μικρή χρωματική απόχρωση γινόταν αντικείμενο συζήτησης, μελέτης και κριτικής για το ΄΄μαγικό΄΄ προϊόν που χρησιμοποιήσαμε προκειμένου να πετύχουμε το 110% από αυτό που τα προγραμματισμένα από τη φύση γονίδια των πουλιών μας μπορούσαν να δώσουν.
Η δυνατή μας θέληση όμως για διάκριση, η αρχέγονη ενστικτώδης ανάγκη μας για ανταγωνισμό και ο έμφυτος εγωισμός μας που δεν επιτρέπει σε κανέναν άλλον εκτροφέα να είναι καλύτερος από εμάς, δεν αφήνουν περιθώρια για λάθη και παραλήψεις, χαλάρωση και ολιγωρία. Εξάλλου ας μην ξεχνάμε πως και αυτό το καλοκαίρι θυσιάσαμε στο βωμό της διάκρισης πολλά. Τον αριθμό των μπάνιων μας στη θάλασσα, τη διάρκεια των καλοκαιρινών μας διακοπών, αμέτρητες ώρες για τη φροντίδα των πουλιών μας και πολλά – πολλά ευρώ που τον ακριβή αριθμό τους ποτέ, και για κανένα λόγο δεν θα πρέπει να πληροφορηθεί η σύζυγός μας…
Και τώρα ήρθε η περίοδος των Εκθέσεων. Δηλαδή η ώρα της κρίσης, η ώρα της αλήθειας η ώρα της ανταμοιβής του κόπου των εκτροφέων. Αυτή την ώρα που τίποτα δεν μπορούμε να αφήσουμε στη τύχη και η καλή δουλειά που κάναμε όλο αυτό το διάστημα θα πρέπει να παρουσιαστεί μπροστά στο απαιτητικό κοινό της Έκθεσης, στα εξειδικευμένα μάτια του κριτή και στους ΄΄φαρμακόγλωσσους΄΄ ανταγωνιστές μας.
Ήρθε λοιπόν η ώρα να κάνουμε το κάτι παραπάνω πριν τοποθετήσουμε τους υποψήφιους πρωταθλητές μας στα εκθεσιακά κλουβιά. Θα πρέπει να βάλουμε τη τελευταία πινελιά όπως θα έλεγε ένας καλλιτέχνης η το κερασάκι στη τούρτα όπως θα έλεγε ένας Ζαχαροπλάστης. Λέγεται, καλλωπισμός του φτερώματος.
Ποιος είπε πως οι χτένες και τα πιστολάκια θερμού αέρα (σεσουάρ) είναι εργαλεία φροντίδας μόνο των γυναικείων κεφαλιών; Ποιος ισχυρίζεται πως τα παιδικά σαμπουάν και τα μαλακτικά προορίζονται αποκλειστικά για τη τρυφερή επιδερμίδα των βρεφών;; Όσοι διαδίδουν αυτά τα ψέματα σίγουρα δεν έχουν επισκεφθεί ποτέ μια Έκθεση με αντικείμενο τα πουλιά. Εκεί πέρα, ακόμα και οι πιο διάσημοι κομμωτές θα ζήλευαν τη προσεγμένη δουλειά των εκτροφέων και ίσως κάποιοι άλλοι να έσχιζαν τα διπλώματά τους βλέποντας τα λαμπερά, εντυπωσιακά και άψογα φτερώματα των πουλιών της καναρινοπασαρέλας. Πώς τα καταφέρνουν άραγε αυτοί οι θεόμουρλοι εκτροφείς να τα παρουσιάζουν έτσι άψογα;
Ας δούμε λοιπόν την ιεροτελεστία του καλλωπισμού που ξεκινά με ένα καλό μπανιάρισμα.
Συνήθως η όλη διαδικασία εκτελείται από δύο άτομα προκειμένου να γίνεται ταχύτερα.
1) Τοποθετούμε 3 δοχεία γεμάτα με χλιαρό νερό (όχι παραπάνω από 37 βαθμούς Κελσίου) στη σειρά. Στο πρώτο διαλύουμε παιδικό σαμπουάν στο νερό, το δεύτερο έχει σκέτο νερό για το ξέβγαλμα και το τρίτο έχει μέσα ειδικά άλατα για τη περιποίηση του φτερώματος.
2) Τοποθετούμε σε ένα κλουβί τους πρώτους ΄΄λουόμενους΄΄ των οποίων ο αριθμός είναι καλύτερα να μην ξεπερνά τα 10 πουλιά. Μην ξεχνάμε πως το νερό κρυώνει στο μεταξύ και θα πρέπει να το ανανεώνουμε συχνά όπως και τα πρόσθετα (σαμπουάν, άλατα) στα δοχεία. Οι αρχάριοι είναι καλύτερα να ξεκινήσουν με μικρότερες ομάδες πουλιών που δεν θα ξεπερνούν τα 5.
3) Αφού κρατήσουμε σταθερά στα χέρια μας το πουλί, το βυθίζουμε με προσοχή στο νερό του πρώτου δοχείου που περιέχει το σαμπουάν, κρατώντας το κεφάλι του προσεκτικά έξω από το νερό. Αρχίζουμε να τρίβουμε απαλά το πτέρωμά του με τα δάχτυλα μας η με ένα μικρό μαλακό πινέλο και με φορά (κατεύθυνση) από το κεφάλι προς την ουρά.
Το πλύσιμο στο πρώτο δοχείο δεν χρειάζεται να διαρκέσει περισσότερο από ένα λεπτό. Είναι σημαντική λεπτομέρεια να θυμόμαστε πως τα πουλιά με κορώνα δεν πρέπει να πλυθούν στο κεφάλι γιατί τα πούπουλα της κορώνας θα χάσουν τη φόρμα τους για πολλές ημέρες.
4) Αμέσως μετά ξεπλένουμε κατά τον ίδιο τρόπο το πουλί στο δεύτερο δοχείο ώστε να απαλλαχτεί από τα υπολείμματα του σαμπουάν.
5) Στο τελευταίο δοχείο με τα άλατα που δίνουν λάμψη και όγκο στο πτέρωμα, βυθίζουμε το πουλί για λίγα δευτερόλεπτα.
6 )Στο μεταξύ, έχουμε κόψει λωρίδες από χαρτί υγείας μήκους 60-70 εκατοστών και αφού βάλουμε επάνω το πουλί το τυλίγουμε σαν ρολό αλλά αρκετά χαλαρά φροντίζοντας το κεφάλι του να παραμένει έξω και να αναπνέει ελεύθερα
Το χαρτί υγείας είναι εξαιρετικά απορροφητικό και είναι ίσως το καταλληλότερο υλικό για αυτή τη δουλειά.
7) σε αυτή τη θέση, σε στυλ hotdog (εδώ γελάμε) τα αφήνουμε το πολύ 5 λεπτά και αφού το χαρτί μουσκέψει καλά, τα ξετυλίγουμε και επαναλαμβάνουμε την ίδια διαδικασία δηλαδή τα τυλίγουμε για 2η φορά με στεγνή λωρίδα χαρτιού υγείας.
Αυτή τη φορά τα αφήνουμε μέσα στο χαρτί για 10-15 λεπτά. Ένα ασφαλές σημάδι πως το πολύ νερό έχει φύγει από το πτέρωμα είναι ότι τα πουλιά αρχίζουν να γίνονται ανήσυχα και κάνουν μικρές κινήσεις μέσα στο χαρτί (όσο τους επιτρέπει το τύλιγμα).
9) Αφαιρούμε τα απορροφητικά χαρτιά από πάνω τους, και αφού βάλουμε τα μισοστεγνωμένα πουλιά σε ένα καθαρό κλουβί περνάμε στο τελευταίο στάδιο στεγνώματος που γίνεται με το πιστολάκι θερμού αέρα (σεσουάρ).
10) Εδώ θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί αφού υπάρχει κίνδυνος από τυχόν εσφαλμένη χρήση του πιστολιού, να προκαλέσουμε βλάβη στα πουλιά η να χαλάσουμε το πτέρωμά τους που τόσο παιδευτήκαμε να τελειοποιήσουμε. Το πιστολάκι θα πρέπει να απέχει τόση απόσταση από τα πουλιά ώστε να μην τα κάψει ο θερμός αέρας αλλά όχι και τόσο μακριά που ο αέρας να τα «παγώνει». Δοκιμάζουμε λοιπόν στο χέρι μας πρώτα προκειμένου να βρούμε από ποια απόσταση θα πρέπει να το χρησιμοποιήσουμε. Και βέβαια ο αέρας από το πιστολάκι δεν πρέπει να χτυπάει κόντρα το πτέρωμα γιατί σε αυτή τη περίπτωση μόλις στεγνώσουν θα ανακαλύψουμε πως φτιάξαμε νέες ράτσες πουλιών όπως, κατσαρά Gloster, κατσαρά Norwich, κατσαρά Border και γενικά κατσαρώσαμε το φτέρωμα όποιου πουλιού βρέθηκε κόντρα στο θερμό αέρα του σεσουάρ.
Μία με δύο ημέρες μετά το μπάνιο κάνουμε σχολαστικό έλεγχο των ΄΄μωρών΄΄ μας .Αν κάποιο μικρό πούπουλο εξέχει και χαλάει τη γενική εικόνα διορθώνεται η αφαιρείται. Επιπλέον κόβουμε προσεκτικά τα νύχια τους και διορθώνουμε πιθανές μικρές υπερκερατώσεις του ράμφους με ένα καλό νυχοκόπτη.
Αν λοιπόν πιστεύετε πως μπορείτε να ολοκληρώσετε επιτυχώς όλη τη διαδικασία, εφαρμόστε τη. Κανείς που την εφάρμοσε σωστά δεν βγήκε ζημιωμένος. Οι υπόλοιποι αρκεστείτε να προσφέρετε στα πουλιά σας μερικά μπανάκια με τα είδικά άλατα που κυκλοφορούν στο εμπόριο και μείνετε με την ελπίδα πως θα κάνουν το ίδιο και οι ανταγωνιστές σας (με αυτό το πλευρό να κοιμάστε).
Η όλη διαδικασία του μπανιαρίσματος γίνεται ακριβώς μία βδομάδα πριν την προγραμματισμένη κρίση των πουλιών. Δεν είναι τυχαία η ημερομηνία αυτή αφού μετά το μπανιάρισμα το πτέρωμα χάνει κάπως τη λάμψη του από την απουσία του εκκρίματος του ορροπύγιου αδένα αλλά οι επτά ημέρες είναι αρκετές για να επανέλθουν αυτά τα φυσικά έλαια επάνω στο φρεσκοπλυμένο φουντωτό από το μπάνιο φτέρωμα, χαρίζοντας του εξαιρετική στιλπνότητα.
Όμως για τους πολύ απαιτητικούς υπάρχει ακόμα μια συμβουλή. Πριν παραδώσετε τα πουλιά σας στην επιτροπή της Έκθεσης, την ίδια μέρα πάρτε ένα μικρό μεταξένιο μαντηλάκι και με κινήσεις από πάνω προς τα κάτω χαϊδέψτε ελαφρά το πτέρωμά τους. Θα εκπλαγείτε από το αποτέλεσμα.
Το μπανιάρισμα των πουλιών έχει και ένα παράπλευρο αποτέλεσμα που δεν το έχουμε αξιολογήσει αρκετά. Η όλη διαδικασία (μπάνιο με σαμπουάν, ξέβγαλμα, άλατα, τύλιγμα στο απορροφητικό χαρτί, στέγνωμα με το θορυβώδες σεσουάρ κ.λ.π.) προκαλεί τέτοια αναστάτωση και υπερένταση στα πουλάκια που πιθανόν να αγγίζει το πανικό. Αυτό έχει σαν συνέπεια να μην τα τρομάζει εύκολα η μετέπειτα κοντινή επαφή τους με το πρόσωπο του κριτή η των επισκεπτών της Έκθεσης και να παραμένουν μάλλον ασυγκίνητα και ατάραχα στη θέα τους.
Πιθανόν να σκέφτονται:
«Είδα το χάρο με τα μάτια μου. Αφού γλύτωσα το πνίξιμο από το νερό και τους αφρούς, αφού γλύτωσα από τη σαλαμοποίηση του απορροφητικού χαρτιού και το καυτό αέρα του σεσουάρ και έχω ακόμα τα αυτιά μου στη θέση τους από το θόρυβο αυτού του διαβολομηχανήματος, τι παραπάνω να μου κάνει αυτός ο περίεργος τύπος που με καλοκοιτάει και σκαλίζει με αυτό το χρωματιστό ξυλάκι κάτι σε εκείνο το φύλλο που μοιάζει με χρωματιστό μαρούλι ;;; Τσίου, τσίου μετάφραση: Ρε φίλε κρέμασε το στα κάγκελα να δω τι γεύση έχει.»
— Θανάσης Υφαντής AL 001.
–PHOTO : Μαρία Υφαντή .
Αττική Λέσχη Οικόσιτων Πτηνών. 